De Magere brug

De eerste brug op deze plek is gebouwd in of vlak na 1691 naar een ontwerp van Hans Jansz van Petersom en heette toen de Kerkstraatbrug. Deze had 13 doorvaarten, waarvan de buitenste in gebruik waren als opslag.

In 1871, 1934, 1961, 1969 en 2010 werd deze brug vanwege diverse vormen van bouwvalligheid gesloopt en vervangen. 

Op 7 februari 1986 werd de brug beschadigd door een aanvaring; een schip was door ijsgang uit koers geraakt. Opnieuw vonden herstelwerkzaamheden aan de brug plaats.

Tot 1994 werd de brug door de twee brugwachters met de hand geopend en gesloten; men trok aan de haalketting, en remde vervolgens de balans af. Het sluiten van de brug vereiste een zekere mate van synchronisatie, want beide brugdelen moesten tegelijkertijd tegen elkaar komen. 

Beide brugwachters gaven dus een duw tegen de tegengewichten. De enige manier om de snelheid van de bewegende brugdelen te regelen was op het wegdek te staan en zo door eigen lichaamsgewicht balans te regelen. 

Een dergelijke werkwijze werd door de arbeidsinspectie als te gevaarlijk beoordeeld. Immers, als er bij het afremmen van het tegengewicht met de hand plotseling een windvlaag kwam, kon de hand van de brugwachter verbrijzeld worden. Sluiten was ook niet zonder risico, want men moest op het neergaande brugdeel balanceren. 

Op aandringen van de arbeidsinspectie werd de brug gemechaniseerd en geautomatiseerd.

De brug was lange tijd gedecoreerd met 1800 gloeilampjes, die ’s avonds aan gingen. Begin 2011 heeft Light International deze lampen vervangen door leds. 

Ook zijn er tegenwoordig replica’s van de lantaarns van Jan van der Heyden op de brug aanwezig, de oudste straatlantaarns van Amsterdam uit de 17e eeuw.

bron: wikipedia